ختنه نوزادان با پلاستی بل، مزایا و عوارض آن بررسی ۷ ساله در زایشگاه شهیداکبرآبادی تهران ۱۹۹۱-۱۹۹۸.

حدود پانزده هزار سال از قدمت ختنه می گذرد. ختنه یکی از قدیمی ترین اعمال جراحی است که روی کودکان پسر انجام می شده است. این عمل تا قبل از قرن نوزدهم اکثراً جنبه مذهبی و سنتی داشته است لیکن پس از آن با مشخص شدن فواید طبی (بهداشتی ـ درمانی) از نظر علمی هم در کشورهای پیشرفته توصیه و رایج گردیده است. این گزارش مربوط به بررسی 4700 مورد ختنه با پلاستی بل می باشد که به مدت 7 سال (سال 77-70) در زایشگاه شهید اکبرآبادی تهران انجام شده است. نتایج کلی مبین آن است که بهترین سن ختنه، دوران نوزادی است و از مهم ترین مزایای ثابت شده آن می توان به نقش پیشگیری کننده آن از عفونت ادراری (و عوارض خطرناک آن) و سرطان آلت تناسلی اشاره کرد. با توجه به مدارک موجود، هر چه کودک در سن کمتری ختنه شود از مزایای بیشتری بهره خواهد برد. بر این اساس ثابت شده تنها یک سرطان به طور قاطع قابل پیشگیری است و آن نیز سرطان آلت تناسلی پسران می باشد که با عمل ختنه زودهنگام (دوران نوزادی) محقق می شود. عوارض ناشی از ختنه (خونریزی، عفونت محل برش، تنگی مه آ و …) با انتخاب تکنیک مناسب و صرف دقت کافی حین عمل و پس از آن در اکثر موارد قابل پیشگیری است (به ویژه با استفاده از روش پلاستی بل) و در صورت بروز عوارض نیز درمانی آسان و کم هزینه دارد.